abi11 2010-06-29
Człowiek w białej szacie unosi ramiona,
błogosławi miastu i światu.
A jego źrenice - dwa bliźniacze Giewonty
unoszą się zaraz ku niebu,
by dobry los
wybłagać
dla ojczyzny.
Umiem pamięcią malować Twoją twarz
na niebie,
W kościele świętego Krzyża
widziałem z bliska Twoje oczy.
Dzieliłem się z Tobą milczeniem,
jak opłatkiem.
Bo czas teraz taki.
