Pięknego dnia..

Bocian

Mój mości bocianie,
Co kroczysz na łanie,
Jak mędrzec poważnie, miarowo :
Bujałeś po świecie,
Więc powiedz mi przecie,
Coś zdobył przez zimę surową ?

Latałeś, nieboże,
Aż kędyś za morze,
Nad Nilu błękitne topiele :
Toż w takiej podróży,
Gdzieś strawił czas duży,
Musiałeś nauczyć się wiele? —

A bocian na wieży,
W dziób wielki uderzy,
Popatrzy na chłopca z pod oka;
I głową pokiwa,
I tak się odzywa,
Klekocąc do niego z wysoka :

Zyskałem tam wiele,
I z każdym podzielę
Tę mądrość, nie skąpiąc nikomu :
Że dobrze jest wszędzie,
Lecz ponoś nie będzie,
Tak nigdzie wygodnie — jak w domu !

autor : Władysław Bełza