ŚLIWA

„Jakie są najdawniejsze jej dzieje, te sprzed setek milionów lat, nie zostało jeszcze ostatecznie ustalone. Sam Karol Linneusz, arcysumienny, nieludzko dociekliwy przyrodnik, opisał śliwę dość powierzchownie. Wiadomo jednak na pewno – na podstawie wykopalisk – że w epoce kamienia gładzonego, kiedy nasi przodkowie mieszkali sobie już komfortowo w osadach palowych i naziemnych, wśród drzew dostarczających im owoców były też dzikie śliwy…
… W Polsce najpospolitsza jest śliwa domowa, Prunus domestica, która powstała najprawdopodobniej ze skrzyżowania ałyczy, czyli śliwy wiśniowej, prunus cerasifera, z tarniną, Prunus spinosa. Podobno uprawę tego gatunku w Europie zapoczątkowali Grecy 4000 lat temu. W każdym razie bogowie na Olimpie delektowali się już owocami śliw. Kiedy Zeus i Hermes, przyjąwszy dla kaprysu postać ludzką, udawali na wzgórzu frygijskim utrudzonych wędrowców, starzec Filemon i jego żona Baucis ugościli ich w swojej skromnej chacie nie tylko winem w bukowych kubeczkach, ale także śliwkami nie gorszymi od winogron o barwie purpury…
… W zabobonach i przesądach różnych ludów spotykamy tylko pierwotną, dziką odmianę śliwy domowej – tarninę, krzew ciernisty, cierń. Słowianie palili wiedźmy na cierniowym ogniu, a wampiry – nietoperze i inne stworzenia, w które wcieliła się zmora – przebijano cierniowym kołkiem. Tarninę sadzano też na grobach samobójców, aby uniemożliwić im, szczególnie chętnym do straszenia żywych bliźnich, wydostawanie się z grobu. U Bułgarów jeszcze w ubiegłym wieku panował przesąd, że na widok przejeżdżającego pogrzebu dobrze jest wziąć w usta ciarkę, owoc tarniny, albo, gdy nie ma ciarek – kawałeczek gałązki z kolcem. Zabezpieczało to od wypadania zębów, podobnie jak kamień włożony w tych okolicznościach za pazuchę gwarantował zdrowie…
… Battakowie, lud szczepu malajskiego na Sumatrze, którzy jeńców wojennych i własnych przestępców zjadali za karę, bronili się przed duchami zmarłych rozsypywaniem cierni na drodze i oplataniem tarniną pali podpierających siedziby. Można sobie wyobrazić, jak kolczaste przeszkody dawały się we znaki im samym…
…Drewno śliwy twarde, brunatnoczerwone ma zastosowanie w tokarstwie i stolarstwie. To dzisiaj. A jeszcze na początku naszego stulecia we Francji z pestek wytłaczano olej używany do oświetlania, żywicy zaś, wyciekającej ze szpar starych drzew, używano jako kleju… „

„Gawędy o drzewach” - Maria Ziółkowska

dodane na fotoforum: