w Toruniu ...spacer wokół ratusza....

Po wojnie trzydziestoletniej, zakończonej w Toruniu w roku 1466, ziemia chełmińska, a wraz z nią Toruń wróciły po latach krzyżackiego panowania do Królestwa Polskiego. Dla miasta nastały czasy dobrobytu i dostatku. Toruński burmistrz - Henryk Stronband, po naradzie z Radą Miejską postanowił rozbudować najważniejszy budynek w mieście - Ratusz Staromiejski. Tu bowiem było centrum zarządzania miastem, tu funkcjonowały kramy kupieckie, tu wreszcie odbywały się wszelkiego rodzaju uroczystości. Dokonanie przebudowy zaproponowano pochodzącemu z dalekiej Flandrii architektowi, Antoniemu van Obberghenowi. Ten z radością przyjął propozycję, chociaż postanowiono przed nim bardzo trudne zadanie: po przebudowie ratusz toruński miał być budynkiem niepowtarzalnym i powinien zadziwić wszystkich.
Architekt szybko wziął się do pracy i przebudował ratusz w taki sposób, że można w nim było doszukać się całorocznego kalendarza.
Zbudował więc jedną wieżę symbolizującą rok, cztery narożne wieżyczki przypominające cztery pory roku, 12 wielkich sal - tak jak dwanaście miesięcy w roku oraz 52 mniejsze pomieszczenia odpowiadające liczbie tygodni. W budynku było 365 okien i każde z nich przypominało jeden dzień w roku. Wiadomo jednak, że co cztery lata rok liczy 366 dni. Z tym także sobie poradzono. Raz na cztery lata władze miasta wynajmowały murarza, który w starych murach wykuwał dodatkowy otwór, aby nie zabrakło dnia 29 lutego. Po zakończeniu roku otwór zamurowywano, by wykuć go ponownie za 4 lata.
Tyle mówi stare podanie a sam ratusz w ciągu stuleci ulegał wielokrotnym przebudowom. Dzisiaj trudno jest doszukać się doskonałego kalendarza zaprojektowanego przez mistrza Antoniego. Przetrwała jedna wieża, cztery narożne wieżyczki, ale czy zachowała się ilość pokoi i okien, trudno powiedzieć. Sami spróbujcie je policzyć będąc w Toruniu...

dodane na fotoforum: