(3)
Brama Klasztorna
Jedna z ośmiu bram, jakie w średniowieczu broniły dostępu na teren Starego Miasta. Wzniesiona w I połowie XIV w., nadbudowana została na początku XV wieku w związku z wprowadzeniem i upowszechnieniem się broni palnej. Nazwę swą zawdzięcza stojącemu tuż przy niej do XVII w., poza murami miejskimi, klasztorowi Benedyktynek ze szpitalem i kościołem pw. Ducha Świętego, od którego zwana bywa niekiedy Bramą Świętego Ducha. Jest to szeroka brama typu flandryjskiego, z umieszczoną w ostrołukowej wnęce podnoszoną broną, za którą znajdował się otwór zwany kaszownikiem, służący do rażenia nacierającego wroga po ewentualnym sforsowaniu brony. Za kaszownikiem znajdowała się właściwa brama z masywnymi wrotami, które od strony miasta można było dodatkowo wzmocnić belkami wpuszczonymi w specjalne łożyska w murach bocznych. Od XIX w. po przebudowie i podwyższeniu brama zaczęła pełnić funkcje mieszkalne.
dodane na fotoforum:
