moje miasto...kawałek historii Inowrocławia   4/6

Gmach poczty przy ul. Królowej Jadwigi zbudowano w 1885 r. ale agendy królewskiej poczty działały w Inowrocławiu jeszcze wcześniej, nawet w czasach saskich w XVIII w., ale urzędowe pomieszczenia wynajmowano dla niej w prywatnych domach przy głównych ulicach. Działalność poczty w tamtym okresie opierała się głównie na jeździe dyliżansów. Urząd Poczty (Postamt) za ich pośrednictwem utrzymywał stałą łączność ze stolicą prowincji - Poznaniem i stolicą rejencji - Bydgoszczą oraz - rzecz jasna - z posterunkami pocztowymi we wszystkich mniejszych miastach leżących na tych traktach. Znana jest też stała trasa dyliżansu, jaki co najmniej od 1776 r. kursował z Inowrocławia do Pakości, a dalej przez Szubin docierał aż do Nakła.
Ruch pocztowy uzależniony był od rangi trasy i aktualnych potrzeb: inny dyliżans kursował do Poznania, a inny ma się rozumieć do naszej pobliskiej Pakości. Dyliżansami królewsko-pruskiej poczty kierowali pocztylioni, którzy oprócz pakietów przesyłek listowych i eszelkich innych pakunków mogli w podróż zabierać również pasażerów. Dyliżanse słynęły z nadzwyczajnej punktualności i dyspozycyjności. Czesław Sikorski pisał w swojej "Encyklopedii wiedzy o zabytkach", że nigdy nie spóźniał się dyliżans, który sprzed gmachu poczty na "Królówce" wyruszał o godzinie drugiej w nocy do Bydgoszczy, a stamtąd w drogę powrotną odjeżdżał o godzinie ósmej rano. Kiedy dyliżans docierał do celu, to pocztylioni obwieszczali ten fakt głośnymi sygnałami trąbki.

Nowy etap w dziejach poczty inowrocławskiej związany był z uruchomieniem linii kolejowej, która połączyła miasto z Poznaniem i Bydgoszczą (1872 r.), z Toruniem (1873 r.) i z Rogoźnem Wielkopolskim oraz otwarciem linii lokalnej do Kruszwicy (1889 r.).

dodane na fotoforum:

• Polskie zabytki
• Warto zobaczyć
• Architektura sztuka
• Kujawy
• Inowrocław
• zabytki polskie
• Miasta polski