...Samotna, ukryta pośród drzew parkowych,
świadek klęsk i zwycięstw, także pyrrusowych.
Łez i miłości, tej wariatki niezmiennej.
Ławeczka, jak łoże, pośród nocy bezsennej.
Miejsce odpoczynku, relaksu i marzeń,
swoisty konfesjonał, pośrodku zdarzeń.
Jak niemy słuchacz, bez entuzjazmu, złości,
wysłucha cierpliwie, w swojej samotności.
Skromna skarbnica rzeczy zagubionych,
dawno zapomnianych i tych porzuconych.
Gdzie nie spojrzysz - są tu widoczne ich ślady...
O...na poręczy... zastygł pocałunek blady!…
.....Gdy przysiądziesz przechodniu, choćby na chwilę,
w jej ciszę wsłuchaj się i skup się na tyle,
by móc tą chwilą, dla duszy wytchnienia
poczuć pełną piersią rozkosz - cudu istnienia!
-Szydzik Zofia
https://www.youtube.com/watch?v=49QaYnOT5wA
dana02 2016-04-27
No to sezon czas zacząc.
Fajne zdjęcie.
Wieczorne pozdrowienia wraz z życzeniami dobrej nocy ślę:)
msciwa 2016-04-28
ławeczka w stronę słoneczka Alu..pozdrawiam Cię cieplutko życząc miłego wieczorku..:)
(komentarze wyłączone)