To były bardzo smutne dni...
Ale wczorajsze Pożegnanie było bardzo godne i piękne. Byli przedstawiciele większości okolicznych stajni i choć to przykre, że spotkaliśmy się w tak smutnych okolicznościach to dobrze widzieć, jak potrafimy stać się jednością w obliczu takiej tragedii.
Bo bycie JEŹDŹCEM zobowiązuje ale z drugiej strony daje Ci poczucie przynależności. I dawno nie czułam takiej dumy z tego, że ja również należę to tej grupy pięknych i mądrych ludzi, jak wczoraj.
Pozostaje mi tylko życzyć Rodzinie Kasi, żeby z każdym dniem jakieś dobre wspomnienie zastępowało odrobinę bólu, do momentu, w którym da się go utulić i zagłuszyć...