(6)
Tatarzy Polscy – tak określano, zwłaszcza w okresie międzywojnia, Tatarów mieszkających na dawnych terenach Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Nie było to tak do końca zgodne z prawdą, bowiem większość z nich zamieszkiwała na Litwie i do końca I wojny światowej mówiono o nich, że to Tatarzy Litewscy. Tatarzy osiedlali się w Wielkim Księstwie Litewskim od końca XIVw., głównie w okolicach Wilna, Trok, Grodna i Kowna, a po wojennych zawieruchach XVIIw., także na Wołyniu i Podolu a także na Suwalszczyźnie. Nazywano ich głównie Lipkami, co pochodziło od tureckiej nazwy Litwy. Zwykle ludność tatarska była zobowiązana do służby wojskowej. Walczyli po stronie Polski w wojnie z Turkami. I tak 12 marca 1679r król Jan III Sobieski w zamian za zaległy żołd, podarował Tatarom, którzy mieli wówczas własne chorągwie, kilka wsi m.in.: Bohoniki, Kruszyniany, Drahle, Malawicze itp.
Swą wędrówkę zaczniemy na skraju Puszczy Knyszyńskiej w Kruszynianach tuż przy granicy z Białorusią. To malutka wieś w województwie podlaskim, w powiecie sokólskim, w gminie Krynki. Prawdopodobnie została założona w XVIw. Meczet w Kruszynianach najstarszy zachowany w Polsce, meczet tatarski z końca XVIIIw. Zbudowany został on na planie prostokąta o wymiarach 10x13m. W dokumentach meczet wspomniany jest już w 1717r, ale ten obecny zbudowany został na miejscu poprzedniego. Swoją architekturą bardziej przypomina kościół katolicki. Jednak półksiężyce na wieżyczkach sugerują świątynię obrządku islamskiego. Z zewnątrz obity jest boazerią pomalowaną na zielono, czyli na kolor islamu.
Zapraszam na całą fotorelację na
https://picasaweb.google.com/104015441832936819471
dodane na fotoforum:
