Tchnienie

„Szu”

O tchnienie Atuma
w akcie samogwałtu
zrodzony

skrzydlaty lwie
co w oddechu
skryty
światło ciemności
przynosisz

Tyś pustką
unosząca się
nad pierwotnymi
wodami
w chaosie niebytu

życiodajny
duchu
przenikający
wszystko
w oddechu
północnego wiatru
mieszkający

O mężu Tefnut
wilgoci bogini
twej bliźniaczej siostry

dzielny wojowniku
dzierżący życia symbole

Tyś oko oddał stwórcy
z którego łez
ludzkość powstała

O Szu,
oddechem mym
stań się
zabierając
me tchnienie
do krainy
snu

[anixja, 09.10.2009]