Moi rodzice

Moi rodzice , w tym roku niestety będę tylko myślami z wami w tym roku nie zapalę znicza na Waszych grobach , zrobił za mnie to kto inny dziękuję panie Piotrze , dziękuję Kasiu . Wszystkich Świętych czas refleksji czas zadumy nad przemijającym życiem.Mój mąż też nie zapali zniczy na grobach swoich rodziców , chociaż jest blisko
Na garnku będę sporadycznie z przyczyn osobistych , jak wszystko wróci do normy to będę odwiedzać Was częściej . Teraz tylko wchodzę czasami dodać fotkę . Dziękuję za miłe komentarze i pamięć o mnie . Pozdrawiam serdecznie


Jakże tęsknimy za rodzicami,
gdy ich już nie ma między nami.
Tęsknota w naszych sercach pozostaje,
pamięć o nich nigdy nie ustaje.
Mimo, że dorosłe prowadzimy życie,
tęsknimy za nimi skrycie.
Kiedy ocieramy tęsknoty łezkę,
odnajdujemy do nich ścieżkę.
Nad grobem się pochylamy,
w myślach z nimi rozmawiamy.
Dzielimy się radością, smutkami,
dużymi i małymi sprawami.
Zaraz na sercu lżej,
gdy pożalimy się matuli swej,
promyczek światła ujrzymy,
gdy przed ojcem serce otworzymy.
Z nadzieją w sercu do domu wracamy,
wierząc, że znowu kiedyś się spotkamy,