Bańska Szczawnica- małe, schludne miasteczko wśród wzgórz, jakich dziesiątki. Niesymetryczny rynek, w pobliżu Starego zamku. Kościół, kilka knajp i sennie płynący po ulicach ludzie. ok. 25 km na południowy zachód od Zwolenia, w dolinie, do której stromo opadają Štiavnické vrchy (Góry Szczawnickie) usadowiona na ich zboczach, wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO. Powód tego wyróżnienia przestaje być tajemnicą z chwilą, gdy tylko spojrzy się na zabytkowe śródmieście, w którym czas zatrzymał się przed paroma wiekami. Upał i zmęczenie daje się nam we znaki. Zamek, okazałe kościoły, średniowieczne kamienice i brukowane zaułki przypominają czasy, gdy miasto było jednym z najznamienitszych europejskich ośrodków wydobycia szlachetnych kruszców. Po wyczerpaniu złóż Bańska Szczawnica spadła do roli prowincjonalnej, cichej, choć urokliwej mieściny, jaką jest dzisiaj. Jest wspaniale, Podróż do serca Gór Szczawnickich dała nam odpowiedź, dlaczego Bańska Szczawnica została wpisana na Listę UNESCO.I pomyśleć, że nie mielibyśmy tu co zwiedzać, gdyby pewnego razu pasterz nie zauważył dwóch jaszczurek ze srebrnym osadem na grzbiecie. Idąc ich śladem odkrył cenne kruszce.
Miasto nie dość, że bogate w zabytki to jeszcze jest fantastycznie położone. Ale jeśli ktoś nie lubi łazić po górach, to raczej nie będzie zadowolony. Tu idzie się albo do góry, albo w dół. Równe odcinki należą do rzadkości. Nic więc dziwnego, że pod jednym z zabytków - Klopačkou - zobaczyłam szyld "pivny čaj", czyli piwna herbata .W Bańskiej jest też najstarsza szkoła górnicza w Europie (na terenie pięknego ogrodu). Góry Szczawnickie to kiedyś jeden z najbogatszych rejonów Słowacji Nazwa Steiger, czyli Sztygar, pozwala domyślać się, że wjechaliśmy na tereny górnicze. Tu też znajduje się najstarszy w kraju browar.. Dla mnie to jedno z tych miejsc na Ziemi gdzie czułam się super.