Westerplatte południa - OPG Węgierska Górka

Schron bojowy "Wędrowiec" - dow. Kpt. Tadeusz Semik, zastępca - sierż. Stanisław Raczyński. Załoga 3 podoficerów i 15 szeregowców, łącznie 20 żołnierzy. Ciężki betonowy schron bojowy typu „D” uzbrojenie 1 działko ppanc. Boforsa kal. 37 mm, 3 ckm „Browning” wz. 30 kal. 7,92 mm, dwa w strzelnicach, jeden używany na górze schronu.. Nie zamontowano kopuły pancernej obserwacyjno-bojowej, jedynie ułożono na schronie worki z piaskiem. Posiada dwa wyjścia zapasowe, dwie wyrzutnie rakiet oświetlających, zrzutnie granatów, strzelnicę obrony wejścia oraz urządzenia do sygnalizacji optycznej. Urządzenia wentylacyjne oraz agregat prądotwórczy i reflektory nie zostały zabudowane.
Schron wybudowany w okresie lipiec-sierpień 1939 r. brał czynny udział w walkach 2-3 września 1939 r. Od południa 3 września powstrzymywał samotnie próby przejścia przez Węgierską Górkę oddziały niemiecki. Skapitulował około godz. 17.00 po wyczerpaniu amunicji. Z jego załogi zginęło 5 żołnierzy. Strzelcy Jan Fliś i Jan Kulpa 2 września podczas walki na górze fortu zza osłony worów z piaskiem, sierżant Stanisław Raczyński podobnie w czasie walki na górze schronu 3 września, strzelec Michalski w izbie bojowej działka ppanc. Strzelec Tlałka został zabity przez Niemców po poddaniu fortu.