(11)
A kiedy się gwiazdami zaświecą przestrzenie
wiekuistego nieba i nieprzeniknione
zejdzie na ziemię nocy zimowej milczenie:
wówczas mi się wydaje, że już lat tysiące
ubiegły, że już życie dawno pogrzebione
i że jest to dusz ludzkich, dawno nie pamiętnych
dusz do szału zuchwałych, do szaleństwa smętnych,
uroczysko grobowe, senne i milczące.
~ KAZIMIERZ PRZERWA-TETMAJER
I już mi tęskno za tymi stromymi uliczkami, już mnie tam ciągnie, już w głowie nowy plan rodzi się ! Jednym słowem Lisboa, najpiękniejsze miejsce w tej części Naszej planety.
Takie skromne muzyczne wprowadzenie dla Was......
https://www.youtube.com/watch?v=El4xfrN02Rc
Gdy w górę Tagu pnie się mgła, jak smuga smutku w chłodne dni,
Księżyce stu portowych lamp sto nowych dróg wskazują mi.
Po deszczu bruk jak łuska lśni, pieści mnie zmierzchu czuła dłoń,
A białe schody São Miguel to welon na nie moją skroń...
I tylko tu, ponownie sama, potrafię żyć dalej bez szczęścia,
Gdy Alfama mnie bierze w ramiona i zanurzam się w jej noc.
Ta nasza miłość miała moc, jej żar w pamięci wciąż się tli.
I choć nam odmieniła los, w Alfamie nie zmieniła nic...
Nasza miłość miała moc, jej żar w pamięci się tli,
W Alfamie nie zmieniła nic, nie nie nie nie, nie zmieniła nic...
dodane na fotoforum:
