Głotowo

W styczniu 1356 kolejny najazd wojsk litewskich spowodował, że wieś została spalona. Dopiero 27 maja 1362 roku biskup Jan Striprok odnowił przywilej lokacyjny Głotowa. Wieś szybko odbudowała się i zaludniła. Ruch pątniczy trwał nadal. Po przyłączeniu Warmii do Polski w 1466 roku do Głotowa przybywało coraz więcej pielgrzymów. Powstałe tu Sanktuarium Najświętszego Sakramentu zasłynęło także przez dokonujące sIę w nim cudowne uzdrowienia i nawrócenia. Szczęśliwie w XVII wieku Głotowo omijały zarazy a także wojska szwedzkie, które w tym czasie dwukrotnie najechały Polskę. Wówczas była to wieś zamożnych chłopów. Ziemia była żyźna. Spore dochody przynosiła uprawa lnu i hodowla owiec. Dopiero w 1709 roku Głotowo dotknęła straszliwa dżuma powodując spustoszenie wśród miejscowej ludności.