Zło drzemie w wielu z nas ...to od życia zależy czy będzie miało taki kaprys by je przebudzić ...bo w pewnym momencie coś pęka i stary świat już nie istnieje ...jest zapomniany ...rodzi się nowy,ten ciemny,bez słońca na twarzy i śpiewu ptaków,bez zapachu traw i kwitnących drzew...zastępują je natarczywe myśli,krzyki własnej duszy które jesteś w stanie usłyszeć tylko Ty sam i głos w głowie który mówi Ci że zszedłeś już tak nisko,w miejsce gdzie jest już tak ciemno i zimno że pozostaje Ci jedynie zostać tam na zawsze i błądzić w ciemnościach obijając się po omacku o ściany wegetacji niczym zabłąkany w zapomnianej, ciemnej piwnicy ptak, krążący w kółko bezustannie, próbując znaleźć wyjście z ciemnej złowrogiej pustki,ale w zamian obijając się jedynie o zimne,wilgotne piwniczne ściany które nie zaznały blasku światła a które teraz są jego jedynym światem ....bo upadek na samo dno, to nie wypad na weekend!!!