Gdy mnie cień okłamał, zrozumiałam, że się zgubiłam.
Przyszyłam go, jak Piotruś Pan, jednak nadal czułam się zagubiona.
Chciałam z nim porozmawiać, to mnie przedrzeźniał.
Gdy płakałam, płakał wraz ze mną.
Gdy zaszło słońce, zniknął.
I znowu poczułam, że go zgubiłam.
I znowu poczułam, że się zgubiłam.