Rzeczywistość i codzienność
chłonie moje uczucia...
Tak bardzo chłonie,
iż nie czuję własnego serca...
Nie mam nic!
Został jedynie mały ślad!
Wielka rana...
Ono już tam nie powróci!
Powrotu już nie ma...
Ono odeszło do krainy obojętności...
Do krainy nienawiści...