Przez przerwy, pomiędzy
palcami w bandarzach
narodziłam się ja
w swojej bezradności.

Potem zakopana
w piachu, beznamiętnych
i przeżytych myśli-
umarłam, z braku oddechu.

Rodzę się na nowo,
kolejną bezradnością,
umieram tak samo-
od braku powietrza.

Jeśli jesteś gdzieś tam,
to kiedyś, może,
zapragniesz umrzeć
razem ze mną.