(1)
Budynek został wzniesiony w 1932 jako prywatny pensjonat z bardzo atrakcyjnym widokiem na góry oraz rzekę. Ma trzy kondygnacje i charakterystyczną wieżę w bryle, od strony północnej. W lipcu 1934, w trakcie największej powodzi w latach międzywojennych, do „Orlicy” ewakuowali się gospodarze oraz goście budynku stacji noclegowej Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego „Biały Domek”, który w wyniku powodzi został zniesiony i zniszczony.
W 1952 obiekt został wydzierżawiony od Eugenii Klewarkowej przez Krakowski Oddział Zarządu Urządzeń Turystycznych PTTK, który dokonał w nim niewielkich przeróbek i uruchomił schronisko. 8 kwietnia 1956 podczas Walnego Zgromadzenia Oddziału Pienińskiego PTTK schronisku nadano imię Józefa Madei, jednego z pierwszych przewodników pienińskich.
W latach 60. XX wieku obiekt dysponował 52 miejscami noclegowymi w 11 pokojach oraz – w sezonie letnim – 68 miejscami noclegowymi w małych domkach kempingowych. W 1970 dokonano przymusowego wykupu budynku na rzecz PTTK. Następnie przystąpiono do remontu obiektu – wykonano nowe pokrycie dachowe, mur oporowy oraz postawiono kilkuosobowe domki kempingowe na zboczu, poniżej schroniska. Przez długi okres problemem było odprowadzenie ścieków ze schroniska do kanalizacji w Szczawnicy.
Kolejne remonty miał miejsc w latach 1982-1986 – w jego trakcie do budynku, od strony południowej, dobudowano salę jadalną – oraz w 2001.
W II rankingu schronisk górskich PTTK, ogłoszonym w sierpniu 2011 przez Magazyn Turystyki Górskiej „n.p.m.”, schronisko zostało uznane m.in. z racji warunków noclegowych i sanitarnych, za jedno z pięciu najgorszych schronisk w Polsce[1]. W kolejnych rankingach tego pisma „Orlica” zajęła 60 (2013)[2] i 48 miejsce (2015)[3]. Stan obiektu znacznie się polepszył w wyniku przeprowadzenia w 2016 gruntowanego remontu. W V rankingu schronisk górskich Orlica zajęła 2 miejsce.
W odrębnym budynku przy schronisku działa od 1986 Ośrodek Kultury Turystyki Górskiej PTTK w Pieninach.
