https://www.youtube.com/watch?v=b16vSZMJ13k

\"Chciałbym coś wiedzieć teraz na pewno,
to moja udręka, to jej sedno. wiem tylko,
że wszystko się zmienia, coś jest a później tego nie ma.\"

\"Dobre momenty, jak fotografie:
zbieram w swej głowie jak w starej szafie.\"

Pewnie i tak tego nikt nie przeczyta ;>
No więc co u mnie?
Ferie się skończyły, jest mi smutno, bo muszę wrócić znów w te cztery ściany.
Ostatnimi czasy nie wiem na czym stoję. Potem idę na mecz, jakoś próbuję się oderwać od tego co ostatnio się dzieje w moim życiu.
Jestem cholerną egoistką, wiem.
Za późno sobie wszystko uświadamiam, oraz za późno układam w całość. Jestem w jakiś sposób odcięta od świata. Mam wiele wad, aż za dużo, ale jak każdy z nas. Staram się, aby z dniem na dzień było ich mniej. Największa wada to chyba ta, że ostatnimi czasami nie potrafię kochać, nie mam uczuć, ranię. Może się to zmieni, może. Nie wiem. Jest mi smutno jak sobie to piszę, bo pomimo wszystkiego nie mam tak źle jak inni, ale na swój sposób jest mi bardzo źle.