DOBRANOC

https://www.youtube.com/watch?v=CIMnn2hX_aU dziewczynka z zapałkami

O UBOGIM SZEWCU I CHCIWYM MŁYNARZU

Był raz jeden szewc. U tego szewca mieszkała bieda pod piecem i strasznie go gnębiła. Szczerbatą łyżką wybierała z miski to wszystko, co było do zjedzenia. A więc kapustę, kaszę, ziemniaki i co tylko w niej było. Zjadała łapczywie, jeszcze palcem wylizała i szła spać pod piec. A szewc i jego żona wstawali głodni od stołu.
Bieda chrapała pod piecem jak stary koń, a szewc ze swą żoną martwił się i narzekał. Już był chudy jak szczapa i gdy szedł drogą, zawsze kładł kamienie do kieszeni, żeby go wiatr nie zdmychnął do rowu.
Trwało to przez siedem lat. A gdy siódmy rok minał, szewc widział, że nie da rady. Postanowił więc pójść do lasu, żeby się powiesić na suchej gałęzi. Powiedział że smoli na taki marny żywot, wziął powróz i poszedł.
I dobrze.
Idzie tak miedzą, idzie i strasznie mu żal, że musi tak marnie schodzić z tego świata. Gdyby ta psiawełna bieda poszła sobie do wszystkich diabłów, nie byłoby biedy u niego, miałby co jeść i nie musiałby myśleć o wieszaniu się w lesie.
I gdy tak szedł miedzą, i rozmyślał, i drapał się po głowie, doszedł na jej skrzyżowanie. Na skrzyżowaniu stał stary krzyż. Na krzyżu wisiał Pan Jezus. Szewc spojrzał na krzyż, spojrzał na Pana Jezusa i pomyślał, że nic nie zaszkodzi, jeżeli poprosi Pana Jezusa o poratowanie.
Uradowany, że mu taka mądra myśl przyszła do głowy, uklęknął pod krzyżem i zaczął pięknie prosić Pana Jezusa, żeby go ratował...
Pan Jezus słuchał przez chwilę, potem podniósł głowę i zapytał:
- A jak ja cię mam ratować, szewcze?
- Przyjdź do mnie i wygoń biedę do wszystkich diabłów, Panie!