Poeto,
stoję przed tobą ze słów obnażona,
tylko to jedno zostało,
tak.
Tak, tylko powiem,
dziś w tej minucie,
i za godzinę,
a nawet gdy minie nam wiele lat.
Tak,
twoje słowa też mnie ujęły
i nie zawiedziesz, wiem,
bo tylko taki poeta wspaniały
do końca życia, przez wszystkie razem,
i osobno spędzonych dniach,
może usłyszeć to… tak.
Tak,
przed ołtarzem już przysięgałeś,
tak, przysięgałam też ja.
Teraz my sobie mówimy, tak.

dodane na fotoforum:

• ślub