(18)
Kościół pod wezwaniem. św. Mikołaja i św. Jana Ewangelisty w Sząbruku.
Jeden z najstarszych kościołów na Warmii. Powstał pod koniec XV w.
Jest to świątynia orientowana, halową, wzniesioną na planie prostokąta z kamieni polnych łączonych z cegłą w narożnikach i sufitach. Ścianę wschodnią wieńczy szeroki szczyt opadający niemal do ziemi, ozdobiony wielkimi blendami ułożonymi w piramidkę. Do korpusu budynku przylega zakrystia od północy i kwadratowa wieża od zachodu – o surowych elewacjach, nakryta dachem czterospadowym, podwyższonym o ośmioboczną wieżyczkę z nieproporcjonalnie dużym hełmem dzwonowym. Od strony północnej znajduje się kaplica chrzcielna kruchta. Wnętrze dawnej nawy nakryte jest pozornym sklepieniem kolebkowym, zdobionym bogatą polichromią o motywach wici akantu, portretowych medalionów oraz iluzjonistycznej balustrady. Na ścianach zachowały się malowidła gotyckie z około 1510 roku, przedstawiające min. sceny Sądu Ostatecznego, życia rajskiego Adama i Ewy, wizerunki św. Anny, św. Mikołaja i św. Jerzego. W nowej części kościoła znajduje się polichromia późnobarokowa.
Ołtarz główny z 1744 roku, dwa boczne i ambona z 1749 roku, ufundowane zostały przez proboszcza Andrzeja Ksawerego Smoleńskiego, który sprawił także do kościoła monstrancję i dwa kielichy (1735-1736). Jeden z ołtarzy bocznych pw. Świętego Krzyża pochodzi z warsztatu rzeźbiarskiego Chrystiana Bernarda Schmidta z Reszla. W starej części kościoła, po prawej stronie znajdują się organy, pasja i stalle z XVIII wieku. Witraże wykonała firma Franz Binsfeld z Trewiru w 1911 roku. Są tutaj także cenne zabytki sztuki złotniczej, w tym m.in.:
monstrancja barokowa z 1735 roku, dwa kielichy z pateną z 1736 roku oraz relikwiarz w formie krzyża z około 1750 roku, wykonane przez złotnika z Olsztyna, Jana Geese,
puszka eucharystyczna, barokowa z 1684 roku,
