Czasem...

Wydaje się…
szukając zapomnień.

Powstaje pytanie,
którego do tej pory
w zmierzchach,
oknach przytłumionych nocą,
gwiazdach
schowanych chmurami - nie było.
Nie mieć przeżyć do wspomnień?
Płacząc - wspominać?
Bać się miłości, która wszędzie
może jeszcze czyhać?
Czy resztą tchu
odważnie oddychać,
po kres wydarzeń.
I, później,
niech się wali
ten świat
obcych oczu zdumionych.
Jak mogła ona,
jak on mógł
do lotu chcieć, tego w chmurach!