Echa zimowe\\\"
Motyli białych — kwiatów białych,
Padły na ziemię gęste roje:
W dziecinnych pląsach rozszalałych,
Złożyły senne płatki swoje.
Spuściło niebo swe muśliny,
I otuliło świat ich bielą...
Nadeszły białych snów godziny,
Pod śnieżną, ciepłą ich pościelą.
Z niebieskich wyżyn poza światów,
Dziewica zeszła niewidzialna:
W wieńcu srebrzystych białych kwiatów,
Spokoju wróżka tryumfalna.
I rzekła: stańcie — płynnym zdrojom.
Spocznijcie! — rzekła kwiatom leśnym,
Uśnijcie — rzekła pszczelnym rojom —
I polom niemym i bezkresnym.
I szkłem osnuła wód kryształy,
Osnuła ziemię futrem puchów:
Śpi duch przyrody w bieli cały,
Lecz nie ma snów dla ludzkich duchów.
Antoni Lange
https://www.youtube.com/watch?v=yeF37JlYdSk