Mówią, że wiersz ze szczęściem się nie łączy, . że słowa ulatują w las... Przecież coś w życiu zaczyna się i kończy, kiedyś, na wszystko przychodzi czas... Mówią, że szczęście z życiem się kłóci że pieniądze to błaha rzecz... Przecież człowiek nie zawsze się smuci, lecz zawsze ku szczęściu chce biec... Mówią, że miłość to szczęście prawdziwe, że to jedyna z największych cnót... Przecież człowiek przykładem jest żywym, jak łatwo zbłądzić z obranych dróg... Mówią też, że wiersz ze szczęściem nie w parze, że pisanie jest dla zbłąkanych dusz... Być może, że poezja, to nie spełnienie marzeń, ale... ogrodem, pełnym pięknych róż...Szczęśliwe życie, to ciche życie: tylko w atmosferze spokoju może kwitnąć prawdziwa radość.