Trzeci dzien pobytu w Totes Gebirge

Góry Martwe (niem.: Totes Gebirge) - grupa gór w Austrii, w paśmie Północnych Alp Wapiennych, leżąca między Salzkammergut-Berge a Alpami Anizyjskimi. Najwyższy szczyt: Großer Priel, 2515 m n.p.m. Nazwa masywu nawiązuje do szaty roślinnej, a właściwie prawie całkowitego jej braku.

Topografia[edytuj]

Rejon Gór Martwych ma charakter krasowego płaskowyżu o stromych ścianach, z kilkoma szczytami przekraczającymi wyraźnie wysokość 2000 m n.p.m. Ze wzgledu na nisko położone i głęboko wcięte doliny potoków różnice poziomów w obrębie masywu dochodzą do 2000 m. Najwyższym szczytem masywu jest Großer Priel, 2515 m n.p.m. Nieco niższym, wybitnym szczytem w formie potężnej iglicy skalnej jest Spitzmauer. Innymi ważnymi szczytami są Warscheneck oraz Kleiner Priel.

Najwyższe szczyty:
Großer Priel - 2515 m,
Spitzmauer - 2446 m,
Schermberg - 2396 m,
Große Hochkasten - 2389 m,
Warscheneck - 2388 m,
Hochmölbing - 2336 m,
Hebenkas - 2285 m,
Rotgschirr - 2270 m,
Weisse Wand - 2193 m,
Plankamira - 2178 m,
Kleiner Priel - 2134 m,
Elm - 2128 m,
Schönberg - 2093 m,
Woising - 2064 m,
Rinnerkogel - 2012 m.

Współrzędne geograficzne: 47°43′N 14°04′E .

Geologia[edytuj]

Góry Martwe zbudowane są ze skał osadowych - białych wapieni i dolomitów powstałych pierwotnie na dnie mórz istniejących w okresie triasu i jury. W wyniku ruchów górotwórczych związanych z orogenezą alpejską osady morskie zostały sprasowane, sfałdowane, a następnie oderwane od podłoża i przemieszczone w postaci licznych płaszczowin. Płaszczowiny te wchodzą w skład tzw. austryjskich jednostek tektonicznych. Płaszczowiny zbudowane z utworów mezozoicznych nasunięte zostały następnie na leżące na północ od nich młodsze utwory typu fliszowego (wieku kredowego i trzeciorzędowego). Ich odsłonięcia znajdują się już poza obszarem Gór Martwych i stanowią one od strony północnej przedpole Północnych Alp Wapiennych