Pola Wesołowska (*)

"I zapalę dla Ciebie świecę
By rozproszyć ciemności i uczcić nasz przeszły wspólny czas
Jak latarnia na morzu
Jasny świecy płomień
Będzie nas wiódł tą naszą drogą...
Och, zapalę dziś świece dla Ciebie...
Mijają pory roku, czas płynie i czas trwa.
A ja, znużony ogromnie, idę przed siebie w dal -
Ty wiesz, że to już nie to...
A gdy tak idę samotnie, czy słyszysz, gdy wzywam Cię?
Czy słyszysz jak nucę piosenkę, którą śpiewaliśmy Ty i ja?
Byłaś cudem mojego życia,
Byłaś tą wielką niespodzianką ,
I gdy patrzyłem Ci w oczy, widziałem w nich głębie niezwykłą...
Te chwile piękne i te bolesne
Znosiliśmy z godnością
A teraz już sam - pozostanę wierny miłości i szczęściu, które mi dałaś."'

'Paul Alexander- wolny przekład U. W. Bobak

https://nulka.blox.pl