Kościół św. Piotra i św. Pawła w Szczecinie Pl.św.Piotra i Pawła

Historia kościoła pw. św. Piotra i Pawła w Szczecinie sięga XIIw. i wiąże się z osobą króla Bolesława III Krzywoustego (1086–1128) oraz osobą św. Ottona, biskupa Bambargu (1060-1139).

Ten niemiecki święty odegrał decydującą rolę w chrystianizacji słowiańskiej dzielnicy pomorskiej, w której później niż na innych ziemiach zamieszkałych przez Słowian zakorzeniło się chrześcijaństwo.

Pomorzanie już poprzednio podlegali pierwszym władcom Polski, lecz później, po śmierci Bolesława Chrobrego, korzystając z odrębności językowej, etnicznej własnej – pogańskiej tradycji kulturowej, oderwali się od wspólnoty z Polską.

Wielkie znaczenie miał wpływ Słowian połabskich (zachodnich). Należy zaznaczyć, że te plemiona Słowian połabskich przyjęły chrzest dopiero po podboju przez Niemców w połowie XII wieku.

W latach dwudziestych XII w. drobne dotychczas księstwa pomorskie na powrót poddają się władcom Polski. Bolesław Krzywousty wezwał wspomnianego biskupa Ottona z frankońskiej Bambergii, który znał zarówno język, jak i dwór władcy Polski, oraz był z nim zaprzyjaźniony, aby zajął się chrystianizacją tej dzielnicy.

Biskup z Bambergu był wybitnym dyplomatą: uczestniczył w łagodzeniu konfliktów między papiestwem a cesarstwem niemieckim, które to konflikty przybierały gwałtowny charakter.

Właśnie na prośbę Bolesława Krzywoustego Św. Otton, w czasie swoich dwóch misji na Pomorzu ochrzcił wiele tysięcy ludzi, utworzył organizację kościelną, załagodził wiele sporów pomiędzy Pomorzem, Polską a Niemcami.

Św. Otton był inspiratorem i organizatorem budowy kościoła pw. św. Apostołów Piotra i Pawła w Szczecinie. To On osobiście wmurował kamień węgielny w tym kościele.

Od połowy XII w. do Szczecina zaczęli napływać koloniści niemieccy z Saksonii, Turyngii i Frankonii. Pomiędzy przybyszami a rodzimą ludnością słowiańską powstał spór o użytkowanie kościoła św. Apostołów Piotra i Pawła. Rozstrzygnięto go w 1187 r. po wybudowaniu kościoła św. Jakuba, który w cztery lata później został oficjalnie przypisany niemieckiej gminie katolickiej, podczas gdy kościół św. Apostołów Piotra i Pawła przeznaczono dla Słowian.

Kościół św. Apostołów Piotra i Pawła jest najstarszą świątynią i jedynym w Szczecinie kościołem pozostającym pod niezmienionym wezwaniem, nadanym przez św. Ottona oraz osobiście wmurowanym przez niego kamieniem węgielnym.

Jest także najstarszym na Pomorzu Zachodnim obiektem sakralnym pamiętającym pierwszych chrześcijan na tych ziemiach.
(z neta)