Paryż 2006

Łuk Triumfalny (Arc de Triomphe), na placu Étoile, obecnie nazywanym Placem generała de Gaulle’a, na zachodnim krańcu Champs Élysées. Wybudowany z inicjatywy Napoleona, który polecił wznieść go po zwycięstwie pod Austerlitz w 1805 r., na wzór łuków starożytnego Rzymu (gł. Łuku Konstantyna), ale w znacznie bardziej monumentalnej skali. Budowę rozpoczęto w 1806 r. wg projektu architekta Jean-François Chalgrina, we współpracy z architektami Pierre-François Fontaine i Charlesem Percierem, a następnie pod kierunkiem Gousta. Prace trwały długo i z przerwami (po upadku Napoleona w 1815 budowę zarzucono aż do 1832), ale już w 1810 na istniejące fundamenty nałożono atrapę Łuku, by mogła pod nim przejechać córka cesarza Austrii Maria Luiza, udająca się do Luwru na uroczystość zaślubin z Napoleonem (po jego rozwodzie z Józefiną). Ostatecznie Łuk ukończono za rządów Ludwika Filipa w 1836 r., a 15 grudnia 1840 r. przejechał pod nim kondukt żałobny Napoleona, którego prochy właśnie wtedy sprowadzono z wyspy Św. Heleny.

Łuk ma 49 m wysokości, 45 m szerokości i 16 m głębokości. Pokryty jest bogatą dekoracją rzeźbiarską. Na głównych fasadach widnieją cztery rzeźby alegoryczne, z lat 1832-36. Najbardziej znaną jest usytuowana po prawej stronie patrząc od Champs Élysées grupa “Wymarsz ochotników w 1792 r.”, autorstwa Franç ois Rude’a, popularnie zwana “Marsylianką”. Po lewej stronie rzeźba Jean-Pierre Cortota “Triumf Napoleona w 1810 r.”. Po przeciwnej stronie, a więc od Alei Wielkiej Armii, na fasadzie Łuku znajdują się rzeźby Antoine Etexa “Opór ludu francuskiego w 1814 r.” i “Pokój 1815 r.” Powyżej, na głównych fasadach po dwie, a na bocznych po jednej, umieszczono sześć płaskorzeźb różnych autorów, przedstawiających główne bitwy Napoleona oraz wydarzenia Rewolucji. Postacie “Sław” ponad łukami są autorstwa Jamesa Pradiera. Pod attyką znajduje się fryz, o łącznej długości 167 m, na którym kilku autorów ukazało “Wymarsz i powrót Wielkiej Armii”. Na attyce umieszczono 30 tarcz z nazwami miejscowości, w których Napoleon toczył zwycięskie bitwy. Na szczycie Łuku miał początkowo znajdować się wielki pomnik Napoleona, po upadku cesarza z pomysłu tego zrezygnowano i w 1886 r. na dachu umieszczono kwadrygę, autorstwa Alexandra Falguière’a, którą jednakże zdjęto z końcem XIX w. i w efekcie do dziś Łuk nie jest niczym zwieńczony.

dodane na fotoforum: