ZESPÓŁ KOŚCIOŁA PW. ŚW. MARCINA
BUKÓWIEC GÓRNY


kościół1825 - 1845
Kościół na oryginalnym planie zbliżonym do krzyża greckiego, który powstał w wyniku późniejszego dobudowania dwóch kaplic po pn. i pd. stronie nawy.

Historia

Pierwszy, niezachowany drewniany kościół został wzniesiony w Bukówcu w 1270 r., zniszczony w 1383 r., w czasie najazdu na wieś Głogowczyków. W 1400 r. został ufundowany drugi drewniany kościół. Najstarsza wzmianka dotycząca proboszcza pochodzi z 1404 r. (parafia w Bukówcu Górnym powstała najprawdopodobniej w XIV wieku). W 2. poł. XVI w., z powodu zbyt małej liczby wiernych, w kościele nie odprawiano nabożeństw. W 1596 r. parafię przywrócił Piotr Opaliński. Kościół przetrwał najazd wojsk szwedzkich w 1656 roku. W 1733 r. miała miejsce katastrofa budowlana - zawalił się dach świątyni z sygnaturką. W 1737 r., po wcześniejszych, bezskutecznych próbach odbudowy, Karol z Bnina Opaliński, ówczesny właściciel Bukówca, ufundował na jej miejscu drewniany kościół, który już osiem lat później został zastąpiony nowym, wzniesionym z fundacji Eleonory Jaraczewskiej, rozebranym pod koniec XVIII wieku. W 1797 r. rozpoczęto wznoszenie nowego, szachulcowego kościoła, które zarzucono wskutek nieotrzymania stosownych zezwoleń i problemów z pozyskaniem materiałów budowlanych. Do budowy nowej, tym razem murowanej, zachowanej świątyni przystąpili w 1825 r. mieszkańcy Bukówca (być może była ona fundacją książąt Anhalt-Dessau z pobliskich Włoszakowic). Budowa trwała z przerwami do 1845 r., kiedy kościół został ukończony i konsekrowany pw. św. Marcina przez bpa Dąbrowskiego. W tym samym czasie, po pn. stronie kościoła została również wzniesiona brama z dwoma furtami. W 1890 r. ufundowano organy, w 1910 r. - witraże. W 1914 r. Niemcy zagrabili dwa kościelne dzwony. W 1930 lub w 1932 r. do pn. i pd. elewacji nawy zostały dobudowane dwie boczne kaplice, tworzące rodzaj transeptu i nadające korpusowi kościoła rzut zbliżony do krzyża greckiego. Wówczas dobudowano również zakrystię po pd. stronie prezbiterium i kruchtę po pn. stronie nawy oraz przebito dwa nowe otwory okienne we wsch. ścianie prezbiterium.