Wieś Zbarzewo, która znana była już od początku XV wieku, w momencie wybudowania pałacu znajdowała się pod panowaniem księcia Anhaltu (Anhalt Dessau) do zakończenia I Wojny Światowej, a więc do 1918 roku.
Pałac został wymurowany w 1902 roku dla rodziny Hörich i zawierał kilkadziesiąt pomieszczeń. Od 1926 roku Zbarzewo należało do skarbu państwa. Cały majątek liczył 391 hektarów, a w jego skład wchodziła gorzelnia. Wraz z zakończeniem II Wojny Światowej obiekt został ponownie znacjonalizowany.
Współcześnie do budynku doprowadzono media. Z lewej strony znajduje się nieczynne przyłącze napowietrzne, którym doprowadzano energię elektryczną. Wśród drzew nadal stoją słupy, które są pozostałością linii średniego napięcia. W XXI wieku pałac popadł w ruinę. Aktualnie – stan na 2015 rok – posiada częściowo zerwany dach, co jest wynikiem zawalenia się komina. Wewnątrz część zawalonych stropów. Mieszkańcy zostali przeniesieni, a teren został objęty zakazem wstępu. Nie zauważyłem śladów zabezpieczenia konstrukcji. Pomimo dużego potencjału i monumentalnego wizerunku budynek niszczeje ze względu na wspomniany, częściowo, zły stan techniczny.
Z punktu widzenia architektonicznego pałac ma charakter eklektyczny, podpiwniczony, piętrowy, z poddaszem. Wybudowany na planie prostokąta z bocznymi ryzalitami (gankami). Od strony ogrodu znajduje się obszerny portyk arkadowy (ganek). Od frontu oraz z tyłu niewielkie stawy. Tylny przypominający raczej oczko wodne, z umiejscowioną na środku wysepką. Można na nią przejść po kamieniach, które utworzyły brodzik. W jego miejscu widoczne ślady mostu.
Z obiektem sąsiaduje niewielki park krajobrazowy z cennym starodrzewiem. Znajdują się w nim liczne pomniki przyrody. Drzewostan obejmuje lipy, klony, dęby czy kasztanowce. Niestety wykonane przeze mnie zdjęcia nie oddają pięknego charakteru parku, gdyż pochodzą z zimowego stycznia. Park sąsiaduje z Przemęckim Parkiem Krajobrazowym