Zamek W Nowym Wiśniczu

Zamek w Wiśniczu wzniósł Jan Kmita w II poł. XIV w. Była to niewielka warownia z jedną wieżą, otoczona palisadą. Jego syn - Piotr Kmita przebudował ją w czteroskrzydłowy gotycki zamek z 3 basztami otoczy murem. Przed Kmitami cała okolica należała do rycerskiego rodu Gryfitów.
W 1593 roku zamek przejęła rodzina Lubomirskich.
Do połowy XVIII w. rezydencja była we władaniu Lubomirskich, a następnie Sanguszków, Potockich i Zamoyskich. Pożar z 1831 r. sprawił, że zamek został opuszczony i zaczął zamieniać się w ruinę. W 1901 r. warownia została kupiona przez Zjednoczenie Rodowe Lubomirskich, które rozpoczęło jej remont. Po II Wojnie Światowej zamek przejęło państwo, które od 1949 r. rozpoczęło restaurację twierdzy.