Tym wpisem zaczynam prezentację lamp błyskowych z dawnych Niemiec Zachodnich gdzie działało wiele wytwórni fotograficznych w tym tak sławnych potentatów jak Leica, Agfa czy Zeiss Ikon a zaczynam opisem „królowej” fotografii Leica.
Jak przystało na królową lampa jest ładna, dopracowana, łatwa w obsłudze i...dość duża to znaczy z dużą czaszą. Konstrukcja pozwala na stosowanie wszystkich produkowanych żarówek od dużych z gwintem E 27 na bezcokołowych skończywszy choć generalnie lampa przewidziana była do najbardziej w dawnych latach popularnych dużych żarówek i z cokołem Ba 15s a stosowna przejściówka stanowi integralną część lampy. Do innych mocowań trzeba stosować inne przejściówki.
Jak już wspomniałem lampa jest dość duża – wysokość trzona 13 cm a całkowita drugie tyle czyli 26 cm z możliwością regulacji wysokości odbłyśnika, średnica trzona 3,6 cm, zasilanie baterią anodową 22,5 volt z kondensatorowym układem zapłonowym. Mocowanie z aparatem foto stopką wsuwaną w sanki aparatu lub jakąkolwiek szyną choć w ofercie Leici była specjalna szyna Ctom. Z tyłu trzona jest szyna do mocowania odbłyśnika a sam odbłyśnik ma średnicę 16,5 cm i jest składany wachlarzowo. U dołu trzona kontakt do małej wtyczki kabla synchronizacyjnego. Lampa produkowana była w latach 1950 1959 i kosztowała 61 DM Lampa często oferowana jest na aukcjach a co dziwne większość nie ma kabelka synchro. Jak widać na załączonych zdjęciach połączenie jest na zasadzie wtyczka-gniazdko i po wykonaniu zdjęć kabelek zostawiamy w lampie owijając wokół trzona i lampę odkładamy a jednak kabelek dziwnie się gubi ! Sam kabel bez problemu można kupić na eBayu ale wszystkie oferty są ze Stanów i koszt nabycia + wysyłka to już kwota 200 lub więcej złotych-niby nie jest to majątek ale…
Na szczęście ja swój kabelek „trafiłem” na allegro za 40zł.
Zapraszam oczywiście do lektury ciekawych wpisów
http://www.polskie-aparaty-fotograficzne.pl oraz
http://www.fotomuzeum.pl/index.php/pl/ 
