kościół pw.św.Marcina w Połańcu

Historia Połańca i parafii połanieckiej sięga już XII wieku. Wzmiankowany jest po raz pierwszy w 1191 r. W 1224 r. Bolesław Wstydliwy nadał Mikołajowi, synowi Bartłomieja, przywilej założenia miasta na gruntach wsi Połaniec. Najdawniejszym kościołem w Połańcu, sięgającym prawdopodobnie początków chrześcijaństwa w naszym kraju, był kościół św. Katarzyny panny i męczennicy, wzniesiony nad Wisłą. Przypuszcza się, że fundatorem tego kościoła był około 1000 r. król Bolesław Chrobry. Wisła z czasem zmieniła koryto i dokonała wielu szkód. Król Kazimierz Wielki około 1350 r. przeniósł miasto i kościół z dawnego miejsca na dzisiejsze. Kościół z czasem uległ zniszczeniu, prawdopodobnie podczas pożaru miasta w 1567 r. Za czasów Zygmunta Augusta 1567-72 r. wybudowano nowy kościół z drzewa modrzewiowego i dębowego. W 1633 r. dnia 5 lipca Tomasz Oborski, sufragan krakowski poświęcił ten kościół pod wezwaniem św. Marcina. Pod koniec XVII lub na początku XVIII wieku Stanisław Szembek, chorąży Sandomierski, wybudował przy tym kościele murowaną kaplicę, która stoi do dziś. W 1852r. ks. Piotr Choroszyński gruntownie odrestaurował świątynię. 12 czerwca 1889 roku w południe pożar ogarnął główną część osady Połaniec. Spłonął wtedy kościół pięknie ozdobiony wewnątrz, liczący 324 lata, plebania, apteka, szkoła, kancelaria gminy, biblioteka kościelna ze 188 dziełami, 82 budynki mieszkalne z zabudowaniami. Po spaleniu się świątyni dobudowano do pozostałej murowanej kaplicy obszerny budynek drewniany, gdzie odprawiano nabożeństwa. Budową nowej murowanej świątyni zajął się ks. kanonik Leon Kowalski, a dokończył ks. Feliks Braziewicz w latach 1897-1899 pod wezwaniem św. Marcina. Roboty rozpoczęto od wykopów w 1890 r. Kamień węgielny poświęcił dnia 4 października 1893 r. biskup sandomierski Antoni Sotkiewicz. Techniczny nadzór nad budową miał Wieczorkowski, budowniczy powiatu sandomierskiego. Murarską pracą kierował Michał Głowacki z Oleśnicy. Marcin Popiel z Kurozwęk dostarczył kamień na budowę. Hr. Potocki dał ze Staszowa 500 korcy wapna, 40.000 cegieł, kamień na parapety okien, odrzwia, boczne kolumny, fronton. Połamiec dał drzewo na wypalanie cegły na miejscu i bezpłatną pomoc przy wypalaniu i budowie. Koszt budowy wyniósł 34.000 rubli srebrnych. Kościół był uroczyście poświęcony 29 lipca 1900 r. przez bpa Antoniego Sotkiewicza. Plan kościoła wykonał architekt Napoleon Statowski, budowniczy z Rytwian. Kościół murowany z cegły i piaskowca z wieżą od frontu, jest trzynawowy w kształcie łacińskiego krzyża, głowicą zwrócony ku zachodowi, od lewego ramienia krzyża przylega kaplica Matki Bożej Różańcowej, która pozostała z dawnego kościoła. Kaplica jest na planie ośmioboku zasklepiona o 2 oknach z kopułą na szczycie, w której jest sześć okienek. W latach 1937-1939 za ks. Rębowskiego wymieniono pokrycie dachowe kościoła, dachówkowe na blachę, wymalowano wnętrze. Kościół ma styl neo-romański. Parafia posiada akta parafialne od 1797 r., niekompletne.

dodane na fotoforum:

• Polaniec
• Kościoły