(0)
Budowę rezydencji rozpoczął w poł. XIII w.książę wielkopolski Przemysł I. Powstały wówczas prawdopodobnie murowana wieża mieszkalna i zabudowania gospodarcze otoczone drewnianym częstokołem. Później siedziba książęca znalazła się wewnątrz średniowiecznych murów miejskich; mur oddzielał ją również od miasta. Około 1290 r.książę Przemysł II zapoczątkował rozbudowę rezydencji, która - w zamyśle twórcy - miała stać się w niedalekiej przyszłości zamkiem królewskim. Tragiczna śmierć króla w 1296 r. nie przerwała budowy.
Zamek wykończono w 1 poł. XIV w., zapewne za panowania Kazimierza Wielkiego. Była to w owym czasie największa budowla świecka w kraju.
Zamek często gościł koronowane głowy. Chętnie zatrzymywali się w nim Kazimierz Wielki, Władysław Jagiełło i Kazimierz Jagiellończyk. Prawie rok mieszkał tu Jan Olbracht, który w 1493 r. na zamku poznańskim przyjął hołd wielkiego mistrza krzyżackiego Hansa von Tiffen.
Odbyły się w nim dwa królewskie wesela: w 1300 r. Wacława II i córki Przemysła II Ryksy oraz w 1314 r. Kazimierza Wielkiego z księżniczką heską Adelajdą. Podczas wielomiesięcznego pobytu Zygmunta Starego w 1513 r. jego żona, królowa Barbara Zapolya, urodziła tu córkę Jadwigę. Ciekawostką jest, że w l. 1398-1400 burgrabią zamkowym był Przecław Słota - autor Wiersza o chlebowym stole (znanego bardziej jako Wiersz o zachowaniu się przy stole), najstarszego wiersza świeckiego napisanego w języku polskim.
dodane na fotoforum:
