Bałtów

Bałtów

Nazwa Bałtów pochodzi prawdopodobnie od pierwszego właściciela Baluta. Dzieje Bałtowa sięgają czternastego wieku. W 1325 roku w dawnych zapisach był wzmiankowany jako Balutów. Jan Długosz w swoich kronikach historycznych wymienia Bałtów jako Baluthow. Ze względu jednak na geograficzne położenie Bałtowa, rzekę tworzącą Przełom Bałtowski, malowniczy wąwóz w paśmie wzgórz wapiennych, należ uznać Bałtów za nazwę topograficzną niż osobową i określić pochodzenie nazwy Bałtów od wyrazu bełt, czyli wiru w wodzie, który tworzy rzeka Kamienna. Z innych źródeł wynika, że nazwa wsi wzmiankowanej w 1326 roku może być związana z imieniem "Bałut", zaś lokalna legenda głosi, że nazwę wsi nadali jeńcy litewscy, którzy przebywając w osadzie powstałej wśród białych wapiennych skał z litewska nazwali Bałtów, jako "Bałtus", co w języku litewskim oznacza biały. Według Długosza w XV wieku w Bałtowie istniał drewniany kościół parafialny pod wezwaniem św. Andrzeja. Kiedyś Bałtów był ponoć nawet miasteczkiem. W przeszłości należał do kilku znanych rodzin, Ossolińskich, Chomętowskich, Małachowskich i Druckich-Lubeckich.

Zabytki

Do dnia dzisiejszego w Bałtowie znajduje się pałac wybudowany przez Drucko-Lubeckich w latach 1898-1904. Pałac otacza kilkuhektarowy park, w stylu angielskim, pochodzący pierwotnie z końca XVIII wieku. Po ostatniej wojnie przez jakiś czas był siedzibą Zespołu Szkół Rolniczych. Znajduje się tu kościół pod wezwaniem Matki Boskiej Bolesnej, który został zbudowany w latach 1094-1909 według planów architekta Konstantego Wojciechowskiego, staraniem księcia Ludwika Olsińskiego, o czym informuje napis nad głównym wejściem. W Bałtowie znajduje się murowany kościół z lat 1904-09, z wyposażeniem częściowo z XVII i XVIII wieku. Założenie pałacowo-parkowe, które składa się z pałacu Druckich - Lubeckich (1894-99), murowanej kaplicy (połowa XIX wieku) oraz parku (XVIII wiek).

dodane na fotoforum: