(0)
Miejscowość nadzwyczajnie piękna i przyjemna…”.
Sandomierz w grafice obcej i polskiej na przestrzeni XVII-XX w.
Kolejna prezentacja z ikonograficznego cyklu poświęconego Sandomierzowi, oparta jest na zestawieniu kilkudziesięciu dzieł graficznych, powstałych na przestrzeni XVII-XX w., ukazujących przemiany miasta i jego poszczególnych zabytków, począwszy od gotycko-renesansowej fazy rozwoju, aż do czasów współczesnych.
ORGANIZATOR: Muzeum Okręgowe w Sandomierzu
POCHODZENIE EKSPONATÓW: ze zbiorów własnych
MIEJSCE WYSTAWY: RATUSZ, sala północna
TERMIN EKSPOZYCJI : 17 września 2011 - 31 marca 2012
RODZAJ OBIEKTÓW: grafika (miedzioryty, akwaforty, litografie, drzeworyty)
LICZBA OBIEKTÓW: 50
OPRACOWANIE WYSTAWY: Bożena Ewa Wódz, Małgorzata Pszczółnak
ARANZACJA: Bogumiła Gancarz
Kolejna prezentacja z ikonograficznego cyklu poświęconego Sandomierzowi, oparta jest na zestawieniu kilkudziesięciu dzieł graficznych, powstałych na przestrzeni XVII-XX w., ukazujących przemiany miasta i jego poszczególnych zabytków, począwszy od gotycko-renesansowej fazy rozwoju, aż do czasów współczesnych.
Wystawę otwiera powszechnie znana panorama Jacoba Hoefnagla,- miedzioryt „Sendomiria”, zamieszczony w VI tomie „Civitates orbis terrarum” Georga Brauna i Franza Hogenberga, wydanym 1617 roku w Kolonii; najstarszy z zachowanych wizerunków Sandomierza zawierający widok miasta zarejestrowany na przestrzeni lat 1604-1609. W zespole XVII-wiecznych widoków możemy zobaczyć panoramy Sandomierza opracowane i wydane w najbardziej liczących się ośrodkach sztycharskich ówczesnej Europy – Kolonii, Frankfurcie n. Menem, Amsterdamie i Norymberdze; m. in. dzieła Friedricha van Hulsena, Matheusa Meriana, Willema Swidde. Dużą ciekawostkę stanowią trawestacje najstarszego sztychu (np. w ujęciu odwróconym). Grafikę XVIII-wieczną reprezentuje jedyny widok Sandomierza jaki wówczas powstał, wykonany w Lejdzie ok. 1700-1730 przez Pierra van der Aa.
Po długim okresie stagnacji, temat sandomierski ożywa dopiero w grafice lat 60. XIX w. Miejsce panoramy zajmują widoki pojedynczych obiektów architektonicznych wykonywane na użytek czasopism ilustrowanych. Z obfitej twórczości ksylografów II poł. XIX w. prezentujemy wybór dzieł szczególnie interesujących z ikonograficznego punktu widzenia, m. in. drzeworyty reprodukcyjne Kazimierza Krzyżanowskiego, Jana Krajewskiego, Kazimierza Pomianowskiego.
Wartości dokumentacyjne wzbogacone nastrojową aurą odnajdziemy bez wątpienia w spuściźnie artystycznej XX w., w historycznych już dziełach najwybitniejszych przedstawicieli polskiej grafiki – Leona Wyczółkowskiego, Józefa Pieniążka, Władysława Skoczylasa i Wacława Waśkowskiego, a także uznanych artystów współczesnych związanych z Sandomierzem - Ryszarda Gancarza i Andrzeja Karwata.
Od czterech stuleci wiedza o Sandomierzu rozpowszechnia się poprzez wizerunki ukazujące urodę miasta, jego przeszłość oraz przynależność kulturową; wcześniej przez słowo pisane. Zachęcając Państwa do obejrzenia wystawy sięgnęliśmy do pięknego opisania Sandomierza przez polskiego historyka Stanisława Sarnickiego w 1585 roku: „ Miejscowość ta jest nadzwyczajnie piękna i przyjemna. Są tam uprawiane winnice. Wszędzie rozciągają się sady, tak iż sądziłbyś, że zewsząd lasy otaczają miasto. Znajduje się tam wielka ilość najwyborniejszych owoców. Dlatego też Kazimierz Wielki i inni królowie przybywali do Sandomierza, aby zażyć powietrza i uciechy. Powaby miejsca zwiększa ogłada obywateli, a także inne przyjemności. Znajdziesz tam bowiem znakomitych medyków, muzyków, różne gatunki napojów, wesołe duchowieństwo, niewiarygodną obfitość ryb, miodu, łososi, dziczyzny, zboża oraz innych specjałów...”
Serdecznie zapraszamy!
dodane na fotoforum:
