Bieszczady

Bieszczady

Schronisko „Chatka Puchatka” na Połoninie Wetlińskiej (1228 m n.p.m.) – najwyżej położone schronisko w Bieszczadach, niegdyś nazywane „Tawerną”. Leży pod wierzchołkiem Hasiakowej Skały. Posiada 20 miejsc noclegowych w 2 salach zbiorowych, jest czynne cały rok. Zostało wybudowane po II wojnie światowej przez wojsko i służyło za posterunek obserwacyjny. W 1956 roku budynek został przejęty przez Okręg PTTK w Rzeszowie, jednak jako całoroczny obiekt z obsługą działa dopiero od 1967 r. Pierwszym dzierżawcą schroniska był Ludwik Pińczuk, który jest też stałym ajentem od 1986[1][2].

Ze względu na niski standard, m.in. sanitarny (ze względu na lokalizację w schronisku nie ma bieżącej wody, kanalizacji ani energii elektrycznej), w sierpniu 2009 schronisko zajęło jedno z ostatnich miejsc w rankingu schronisk górskich, sporządzonym przez polski magazyn turystyki górskiej n.p.m.[3], podobnie w II edycji rankingu z sierpnia 2011[4].
Chatka Puchatka zimą

Pomysłodawcą nazwy schroniska jest polski żeglarz Leonid Teliga[5].

dodane na fotoforum: