Ławka
Do parku każdy chodzi
ucieka tam od świata
gdzie nikogo nie obchodzi
piękno tego lata
Spaceruje alejami,
rozkoszuje się przyrodą
i drzew dawnymi dziejami,
uroków skromną urodą.
Lecz czasem i to męczy
siadasz wtedy na ławce
wiewiórka się wdzięczy
i traktuje cię jak zbawce.
Małego dajesz jej orzecha
ucieka uradowana w dal
Natura się uśmiecha
I daje ci medal
Jest to złoty, drobny liść
wpada w twoją rękę
lecz musisz już iść
znowu czas na mękę.
boczo 2009-10-28
wiersz przefajny a ławeczka dobra na odstresowanie,szczególnie teraz jesienią...pozdrawiam
elunia3 2009-10-28
,x. BUZIACZKI
_,x.*`,x.*`,x. NA NOC
x.*`,x.*`,x. BY SIĘ DOBRZE
x.*`,x.*`,x. SPAŁO ;*;*
_,x.*`,x.*`,x A JUTRO
__,x.*`,x.*`,x. LEPIEJ WSTAŁO....
blondi8 2009-10-28
witam serdecznie:) no ja akurat rano .pozdrawiam
maja10 2009-10-28
Pusta...lecz nie jest smutna...Pozdrawiam Cię serdecznie :))
per12 2009-10-29
aż chce się usiąść na chwile....:))))
fotki20 2009-11-01
jesien...:)