Z "archiwum"  jadesy...

"Aktorka" recytuje:

"Twoja twarz jest gwiazdą
małą i nieskażoną gwiazdą nad ruinami
gwiazdą z profilem dziecka nad starym czasem

Twoja twarz jest kagankiem w nocy
ogniem dla ogrzania rąk bezdomnych
dla zadręczonych samotnych.

Gdy ona znika nieskażona,
w odchodzącym świecie pozostaje
skrawek bólu w pamięci
drogie miejsce powrotu
rana myśli..."

(wiersz Anestisa Evangelou, wszak przed nami wieczór poezji nowogreckiej. Wiosna, 1973r.)

Tiaaa...
Wtedy... wszystko jeszcze zdawało się takie... idealne...