(4)
https://wroclaw.hydral.com.pl/entity.action?view=&id=515288
Fabryka Dywanów w Kowarach rozpoczęła swoją działalność w połowie XIX wieku, po tym jak w 1854 grupa miejscowych tkaczy przeszła przeszkolenie w tureckim mieście Smyrna (dziś Izmir). Dywany wytwarzano wówczas przez wiązanie węzełków na drewnianych krosnach. Nieustannie szkoląc swych pracowników, zyskując doświadczenie i modyfikując technologię, czterdzieści lat później (w 1894) firma nazwana została Vereinigte Smyrna Teppich Fabriken, a w latach 1906-1912 uzyskała nowe krosna, dzięki czemu możliwe się stało tkanie dywanów z użyciem równocześnie 64 kolorów wełny.
W latach 30. XX wieku produkcja sięgała 12 tysięcy metrów kwadratowych dywanów, a produkty z Kowar, oprócz zaopatrzenia krajowego (w Niemczech), eksportowane były do Skandynawii, a nawet do obu Ameryk.
Po II wojnie światowej fabryka przejęta została przez państwo polskie i podjęła produkcję o tym samym profilu, co przed wojną. Uruchomiono w niej także (w 1973) wydział produkujący dywany i wykładziny igłowe. Do końca lat osiemdziesiątych poważnym odbiorcą zagranicznym produktów z kowarskiej fabryki był m.in. ZSRR.
Po przemianach ustrojowych w Polsce na przełomie lat 80. i 90. XX wieku przedsiębiorstwo państwowe Fabryka Dywanów "Kowary" zostało przekształcone w jednoosobową spółkę skarbu państwa jako Fabryka Dywanów "Kowary" S.A. Okres restrukturyzacji firmy w latach 90. powodował znaczne problemy ekonomiczne, które wymusiły znaczną redukcję kosztów, w tym redukcję zatrudnienia.
Fabryka została zamknięta w 2009 roku. Dywany z Kowar trafiały na rynek zarówno krajowy jak i międzynarodowy, głównie brytyjski.
W Kowarach utkano dywan który od 1969 roku zdobił Salę Kolumnową Pałacu Prezydenckiego w Warszawie. Ma 180 metrów kwadratowych, jest utkany z wełny. Ze względów estetycznych 19 stycznia 2009 roku zastąpiono go nowym wyprodukowanym w Białymstoku. Obecnie ze względu na wartość historyczną kowarski dywan z Pałacu eksponowany jest w salach Muzeum Włókiennictwa w Łodzi.
OBECNIE NA JEJ TERENACH ZAŁOŻONO PARK MINIATUR ZABYTKÓW DOLNEGO ŚLĄSKA.
misiu50 2012-09-25
Nie wierzę, że skoszono pokrzywy rosnące przed budynkiem. To zdjęcie jest historyczne.
maria57 2012-09-30
Miałam kiedyś koleżankę szkolną, która pracowała w tej fabryce. Dostałam od niej tzw. reklamówkę - dywanik pod telefon. Używałam go przez długie lata. Niestety przeprowadzki zrobiły swoje - dywanik, zdaje się, że kiedyś odfrunął - nawet śladu po nim nie ma.
Pozostały natomiast miłe wspomnienia, szczególnie po mojej przesympatycznej koleżance.
