A Wisła tam szumi i prawi powieści -
Wiatr kędyś od kopca Kościuszki szeleści -
I kamień tam gada,
I dziwy powiada
0 dawnej wielkości i cześci.
A kiedy się nocą gwar miasta uciszy,
Ten, kto się zaduma - westchnienie posłyszy...
To skarżą się groby -
To murów żałoby -
To przeszłość w mogile tak dyszy.\\\"
Fragmenty wiersza Marii Konopnickiej i zdjęcia mojego miasta pozwoliłam sobie z okazji nadchodzącego święta umieścić.