(0)
Dom nad porami roku
dom dzieci zwierząt i jabłek
kwadrat pustej przestrzeni
pod nieobecną gwiazdą
dom był lunetą dzieciństwa
dom był skórą wzruszenia
policzkiem siostry
gałęzią drzewa
policzek zdmuchnął płomień
gałąź przekreślił pocisk
nad sypkim popiołem gniazda
piosenka bezdomnej piechoty
dom jest sześcianem dzieciństwa
dom jest kostką wzruszenia
skrzydło spalonej siostry
liść umarłego drzewa
Zbigniew Herbert
basza 2009-10-30
zapomniany...miłego weekendu Jadziu:))))
malgo51 2009-10-30
Wzruszające zdjęcie, kiedys to był dom. Prawdziwy dom. Palono w nim ogień, gotowano, gromadzono się w długie zimowe wieczory przy ogniu. Ten dom zył. A teraz, pozostał sam , walący się i z dala od innych domostw.
jairena 2009-10-30
Czym chata bogata, tym rada:) A bogata w przeszłość , terazniejszość , a na przyszłość pozostawi po sobie działkę, na ktorej nowy dom powstanie :) A jak nie powstanie, to gąszczem zarośnie i wszystkim stworzonkom dużym i małym też schronienie da:) I kto powiedział, że nie ma ciągłości w Naturze? ( takie to moje kombinowanie na ten przemijający czas)- nie zawsze musi być smutno...
Kłaniam się Jadwigo pokornie:)
tamara 2009-10-30
Pozdrawiam i weekendu pełnego dobrych wspomnień po Tych co odeszli od nas ale w naszej pamięci pozostaną na zawsze.
henry 2009-10-31
no i takie widoki... powoduja, ze człowiek sie rozstraja... szkoda domu... szkoda. ze nikt go nie potrzebuje......
Pozdrawiam... :)))
aannaj 2009-10-31
Jeszcze zda się słyszec smiechy dzieci , a już przeszłosc się oddala... Pozdrawiam serdecznie Jadziu ::))
(komentarze wyłączone)
