W śródmieściu Lublina, przy ul. Niecałej (dawniej Sławińskiego), znajduje się niewielki dworek, nazywany z racji swej szaty architektonicznej pałacykiem.
Budynek cofnięty wgłąb działki przy zachodniej pierzei
i schowany nieco za sąsiadującą z nim dużą kamienicą mieszkalną został wzniesiony około 1886 w popularnym wówczas stylu neogotyckim.
Do wybuchu wojny budynek często zmieniał właścicieli; byli nimi Teofila Brodowska, Andrzej i Walerian Wołkowscy oraz Edward Buliński (od 1899). Następnie znalazł się w rękach przedsiębiorcy i prezesa Kasy Przemysłowców Lubelskich, Edwarda Krausse, a od 1914 należał do Jana i Jaromira Markowiczów. Markowiczowie w 1938 roku sprzedali nieruchomość PCK w Warszawie.
Po II wojnie światowej urządzono tu zarząd Polskiego Czerwonego Krzyża i stację pogotowia ratunkowego.
Od 2003 swoją siedzibę ma w tym miejscu Instytut Europy Środkowo – Wschodniej, przeniesiony z niedalekiego pałacu Czartoryskich.
dodane na fotoforum:
jurekw 2016-07-24
Idę z Tobą na spacer po pięknym Lublinie. Dużo się dowiem bo ciekawie i dokładnie wszystko opisujesz.
Pozdrawiam:)