Dla Ani..
Jestem Julią
mam lat 23
dotknęłam kiedyś miłości
miała smak gorzki
jak filiżanka ciemnej kawy
wzmogła
rytm serca
rozdrażniła
mój żywy organizm
rozkołysała zmysły
odeszła
Jestem Julią
na wysokim balkonie
zawisła
krzyczę wróć
wołam wróć
plamię
pogryzione wargi
barwą krwi
nie wróciła
Jestem Julią
mam lat tysiąc
żyję -
https://www.youtube.com/watch?v=tXktWE2gU30
czarna2 2008-10-11
miłej soboty Edytko;)
greta 2008-10-11
Mnie się to skojarzyło z wieżą, w której została zamknieta księżniczka.......wieża, jak z bajki.
Świetna fotka.........słonecznej soboty:))
werqaq 2008-10-11
o nie na polskim to przerabiałam... fajne zdjecie głebokie.
greta 2008-10-11
a tego nie wiedziałam.......tak mi się skojarzyło od razu, gdy zobaczyłam.
ycnaj 2008-10-11
Romeo:
...mam tęsknotę, za tym co było,
za tym, co mogło być...
mój zmysł, moje marzenia,
nie dają mi spokoju...
moje myśli odnajdują sens,
słowa zaś ubierają się w kształty...
żar ognia miłości nie zgaśnie,
powrócę pod balkon Twój...
nie zgaśnie wiara w miłość,
nie zniknie nadzieja już...
gdzie jesteś moje przeznaczenie,
gdzie Julio balkon swój masz...
żyję Twym oddechem, wspomnieniem, marzeniem,
dotykiem lęku, drżeniem rąk...
odchodzę w wieczność,
tam znajdę Ciebie...Julio...
ttora 2008-10-11
Kapitalne... każde z osobna i... razem także... Miłego popołudnia i wiele radości:>))
margoth 2008-10-11
świetna perspektywa.... pozdrawiam, miłego weekendu
fortunka 2008-10-11
Życie jest jak krajobraz, ciągle się zmienia. Dziś jesteśmy razem, a jutro zostaną wspomnienia.............
anietka 2008-10-12
o ja nie mogę, mam bardzo podobne zdjęcie z tego zamku... ale ekstra... ja go dodam niebawem, to dam Ci znać :)
akciwon 2008-10-12
Podoba mi się ten fragment balkonowy... - wyobraźnię fotka pobudza i ja całą konstrukcję jego postrzegam... Szkoda, iż tak niewiele z niego pozostało...
Bardzo fajny duet poetycki stworzyliście z Ycnajem..., świetnie słowa Wasze do zdjątka pasują... ;))))
wienia 2008-10-12
Witaj...piękna całość.......pozdrawiam cieplutko...dobranoc...:)))
Wiara, Nadzieja, Miłość
marzec 1997
Człowiecza dola
płatkami róży
rzadko bywa usłana,
kark zgina ciężar,
tragedii brzemię
wytrwać pomaga
- Wiara.
Płatki uwiędną,
wiatr je rozrzuci,
czas nosi czapkę złodzieja,
wtedy, gdy bardzo
mroczno na duszy
ciemność rozjaśnia
- Nadzieja.
Cierniową drogą
kroczy samotnie
codzienna życia zawiłość,
wyciągnij ręce
otwórz ramiona
światu ofiaruj
- Miłość.
Mroki złej nocy
świt dnia rozjaśni
i życie bardzo uprości
gdy z sercem mądrość
dojdzie do głosu
wiary, nadzieji, miłości
wirdiana 2008-10-16
lubię ten wiersz Poświatowskiej pozdrawiam ;-)