Monaster w Supraślu

Budynki Monasterskie

W drugiej połowie XVII wieku, na pewno przed potopem szwedzkim, gdy supraskimi archimandrytami byli biskupi pińscy i włodzimierscy, dziedziniec od wschodniej strony zamknął wzniesiony dla ich rezydencjonalnych potrzeb pałac. Trójkondygnacyjny, na rzucie prostokąta, z dwoma ryzalitami połączonymi loggią, stanął na wysokiej skarpie, górując nad położoną w dole rzeką. Wnętrza późnorenesansowego gmachu, zgodnie ze stylem i duchem epoki, udekorowano z barokowym przepychem. Ozdobny portal — od strony rzeki - prowadził do kaplicy, przechodzącej przez wszystkie trzy piętra, pokrytej bogatym wystrojem sztukatorsko-rzeźbiarskim i sklepionej pla­fonem, podobnie jak znajdujący się tuż obok refektarz, o sklepieniu lunetowokolebkowym.

W XVIII wieku do pałacu od północy i południa dobudowano dwa spośród dziewięciu monasterskich budynków. Pozostałych siedem stanęło na skrzydle południowym i zachodnim.
W porównaniu ze wspaniałością świątyni i pałacu, ich wystrój uderzał prostotą.
Całość zamknęła klasycyzująca brama wjazdowa — dzwonnica.

Miłej niedzieli życzę :)