Mało znane grzyby jadalne

Hirneola auricula judae (Ucho bzowe). Bliski krewniak chińskich grzybów Mun.
W Europie grzyb ten znany był już w XVII wieku; robiono z niego okłady przy zapaleniach oczu i szyi. Dwieście lat temu rozpoczęto próby wyrabiania z ucha bzowego kremów kosmetycznych. Pierwsze źródła pisane poświęcone uszakowatym pochodzą z Chin z III wieku przed naszą erą. Obecnie światowa produkcja tego grzyba wynosi około pół miliona ton rocznie (głównie Azja Wschodnia). 100 g świeżych grzybów ma wartość energetyczną 3,5 do 4,0 kcal (dla porównania 100 g świeżych pieczarek – ok. 17 kcal). W 100 g suszu znajduje się 14,1 g białek, 5,4 g substancji mineralnych (najwięcej potasu i wapnia a stosunkowo mało magnezu, fosforu, krzemu i sodu), 1,2 g tłuszczu, 65,4 g cukru i 4,2 g włókniny. Ucho bzowe pomaga przy następstwach przeziębień, przy krwawiących hemoroidach, bólach zębów, jamy brzusznej i serca. Wzmacnia psychikę, stymuluje system odpornościowy. Regeneruje cerę i włosy, przeciwdziała nadciśnieniu i kruchości naczyń krwionośnych. Rozrzedza krew i zawiera substancje pochłaniające wolne rodniki.