mój jesienny las

Wszystkim moim ULUBIONYM i ZAGLĄDAJĄCYM do mojej galerii spokojnej niedzieli życzę...
Chroniczny brak czasu nie pozwala mi na częstszą obecność w Garnku... a 'Kudłaty' się ociąga... SORRY!!!
„Leśna symfonia’’

Las szumi zwykle w leśnej ciszy,
lecz szumu ucho nie dosłyszy…
bo dołem, ścieżką, wśród łąk fal
idzie wycieczka męska i ryczy:
„…góralu, czy ci nie żal?...”
Żal oczywiście we mnie wzbiera,
i żal i przykrość całkiem szczera,
bo ledwie przeszła ta wycieczka,
górą już żeńska się przedziera i piszczy:
„…szła dzieweczka…”
Szła… i nie jedna… przeszły wreszcie…
Cisza, o której marzę we śnie,
w którym usłyszeć mógłbym las…
No tak! – mógłbym,
lecz znów wrzask rani mnie boleśnie:
„…używajmy, póki czas…”
Ach! – używajcie!...
Odchodzę z lasu pełen smutnego ambarasu
myśląc ponuro nad naturą,
a wtem zmieszanych głosów zasób
dobiega mnie:
„…ty pójdziesz górą…”
A idź!... górą, dołem, lasem
i czemu nie pomilczysz czasem
gdy szemrze strumyk, szumią łany...
O! – mój narodzie!
Piskiem i wrzaskiem
oraz hałasem rozśpiewany…